Het backyard ultra world championship 2022 zal ik niet rap vergeten.
Ik
heb er mezelf gevonden, opgeraapt, terug laten vallen, toch verder
gegaan en vervolgens me overtroffen. Dat ging niet zonder slag of stoot,
ook nadien niet. Ik heb trail miserie gezien, veroorzaakt, maar
voornamelijk- mijn mentale formule heeft klop gekregen, er kwamen
barsten in de fundamenten.
Ik had mijn tank gebouwd op leuzen die
werken als alles min of meer goed gaat. Niet voorzien op een rukwind van
mentale vermoeidheid, het was het roeien met de riemen die we nog
hadden.
Eerst en vooral wil ik Tim, Eilis, Bart en Frederique
bedanken om zo een goed geoliede machine te voorzien. Het rondje in
Kasterlee mag er best wezen, voorzien van een lekkere keuken,
overal is plaats genoeg voor de atleten en het publiek en ze boden hulp waar er zich problemen voor deden. Geweldig dus. De
kracht van het Belgische team was alom aanwezig. We vormden een team
met een gezonde mix van jong, oud, ervaren, zeer ervaren, van tragere en
snellere lopers. Een extra troef was dat we elkaar al kenden.
Een derde van de atleten is al gespot op dplusdinsdag. Dat is het
patatten rapende groepje dat Merijn en ik uit de grond stampten. Samen
lopen in het Leuvens groen en daar ervaringen delen, trauma's
verwerken, moppen maken, doelen zetten, het hoort er allemaal bij.
Vooral plezier maken tijdens het lopen. Ooit zei ik al grappend
voor de AOBTD wedstrijd, ik wil maar van ene winnen Merijn, en dat is van jou. We
zijn nu al 3 jaren verder en het is me nog steeds niet gelukt, hoe zou
dat nu kunnen ;-)?
In die tijd was zijn persoonlijke record backyard nog 33 rondjes of zo.
Wat moet je zoal weten om ver te geraken in een backyard wedstrijd?
Eerst
en vooral, het zal lang duren. Je moet je lichaam zo veel mogelijk
sparen, dus al vanaf het begin las je wandel stukken in. En je hebt een
crew nodig. Blijf continu voldoende energie en drank innemen.
Voorkom
schuursel, blijf positief. Koel niet af, warm niet op. Maak nieuwe
vrienden. Alleen geraak je er snel, maar met meer geraak je verder. Los
probleempjes op voor ze groter worden. Ga niet in een mierennest zitten.
Zet geen vast doel, stel dat je het haalt zit je in de penarie :-)
Direct
met mijnen dikste den troef optafel, ik heb Gerald de goede in mijn team. Ik zag al
menig loper jaloerse blikken werpen dat ik hem gestrikt heb. Hij is de rust zelve, vertelt soms een droge mop, altijd een helpende hand en hij kan lopers gedachten lezen. Hij
heeft me te slapen gelegd, gezorgd dat ik mijn pappeke at, mij
getroost, mij uit de comfortabele stoel geshot. Kortom voor de crew van
de tank een dikke vette 10 op 10. Pieter en Steven zijn zondag
ribbekes komen bakken, dus toen heb ik mij buiten laten installeren.
Dekentje, stoeleke dabei, ribbekes, en dan allemaal vrienden, familie,
dplussers, om mij heen. Heerlijk tijdverdrijf dat achtertuin lopen.
Aan de start is mijn persoonlijke backyard record nog 42 rondjes, mijn doel is zeer naïef : verdubbelen. Waarom zeg ik toch zo een dingen? Alsof je je iets zou kunnen voorstellen hoeveel moeite dat zal kosten.Als je iets denkt, blijft het malen. Spreek je het uit, dan wordt het echter en kan je onderbewuste in gang schieten. Ben je een twijfelaar en hoop je op 1 toertje meer, dan blijf je meestal ter plaatse trappelen. Voor je het weet zeggen je hersenen dat het goed is geweest op 5 toeren van dat doel.Dat is balen natuurlijk.
Ik ben absoluut niet de snelste loper, maar wel sterk. Mijn lijf kan
wat hebben zonder neer te gaan. Is er genoeg smeersel in de tank? Hangt er een vette portie vrolijkheid in de lucht? Dan blijf ik doorgaan.
Een
positieve mindset hoort daar ook bij. Een van de hoofd principes daarvan
is perception of effort. Hoe voelt de inspanning aan?
Je kan hetzelfde parcours lopen en gezellig aan het praten zijn en je hebt het niet eens gevoeld.
Maar
denk je heel de tijd hoe lang het nog zal zijn, hoe koud de nacht zal
zijn, hoeveel uren het nog donker blijft en ook dit toertje zal heel
lang duren. Met dezelfde benen heb je het gemakkelijk of moeilijk afhankelijk van hoe je denkt. 
Feitelijk
liep de eerste 24 uur heel vlot. Pas tegen zondagnacht/maandag had ik
mijn inzinking. Ik had gedacht meer tussen de mensen te kunnen lopen
maar dat kwam niet goed uit. Dat veroorzaakte een groot drama in
mijn hoofd voor een paar uren. Ik ben toen super emotioneel geworden
naar het thuisfront toe, maar dan alles terug afgesloten, mijn oortjes
in en suck it up gast. Tussen 40 en 50 toeren heb ik Aron van gezelschap
voorzien. Goed gelachen met zijn way of working, maar vanaf de energie er
terug was kon ik de grapjas al niet meer volgen.In de laatste nacht
kon ik toch een paar keer met JCVD en Kevin samen lopen. Dat betekende
voor hen een rustiger tempo dan ze gewend waren maar voor mij een
welkome afwisseling. Thx bros.
De eerste nacht vloog door, ik heb
tamelijk snelheid kunnen houden. De Tweede nacht heb ik eens proberen
slapen in de slaapzaal daar heb ik met mijn ogen op gedroomd. Absoluut
nog geen last van zware hallucinaties, een paar blaadjes zag ik wel wat
in maar tamelijk saai. Plots luid geroep door de lucht. Frank de tank - Frank de tank - Frank de tank! Een horde dolenthousiaste
schoolkinderen die je naam scanderen op het langste en saaiste stuk van
heel het terrein geeft je een mentale boost. Dat moment was het meest
kicken van al. Nacht 3 had ik schrik van, maar door het onverwachte
gezelschap ben ik nooit echt laat aangekomen bij Gerald. 1 keer zette
hij me direct in de zetel met een handdoek op mijn kop en slapen maar. Ik
denk dat ik daar een 6 tal minuten geslapen heb. Weer vlieg ik de nacht
in. Plots zag ik achter de toeschouwers een beeld staan van de
Paaseilanden. Toch straf dat ze dat daar zo snel hadden kunnen bouwen, zei ik nog tegen mezelf. Het bleek toch gewoon een struik te zijn. Maar je moet je opties open houden. 
Ik
liep nog tot rondje 66, maar was het echt zat. Ik heb me nog laten
overtuigen voor het vaderland om er eentje mee uit te persen. Zo
strandde ik op 67 rondjes. Een vette 450 km Kasterleese kilometers
lekker! Ik ben nogal ne kerel, daarmee valt de derde laatste Belg uit de wedstrijd. Laat Merijn en Ivo het maar uitvechten. En dat doen
ze. Ze geven geen kick en gaan door, nog een extra nachtje.
Uiteindelijk
rust ik wat uit, verkooppraatjes aan de lokale TV ploeg en ga naar huis
met mijn vrouwtje. Ik zweet volgens traditie de lakens vol, gedraag me
als een zombie maar tegen woensdagavond staat breaking 100 op het
programma.
Toch weer afzakken naar Kasterlee om zulk magisch moment van dichtbij te beleven. De twee helden doen het en hebben nog genoeg energie over om er een kwinkslag bij te geven. Samen staken ze de wedstrijd na 101 toeren. Zo is er geen winnaar in België, maar wel 2 wereldrecordhouders en de grenzen van het menselijke kunnen zijn weer verlegd.Proficiat Ivo, proficiat Merijn. Jullie zijn beesten, machines, goden, vrienden.
Nog wat feitjes en dingetjes die je niet wil weten.
- Ik liet een pedicure doen op maandag, ik had geen enkele blijn.
- De Grieken gebruikten geen WV papier, maar wel een persoonlijk schraapsteen.
-
Kim Jung Un is de jongste van 3 zonen en toch erfde hij de titel. Reden
: omdat zijn oudste broer zo nodig zich liet oppakken met een chinees
paspoort met als naam dikke beer. Hij wou naar Disneyland in the USA.
- Mijn Frans gaat vlotter na een nachtje slaap overlaan
- Ants in de pants!
-
menig kine avontuur achter de rug, mop voor kine diensten, zuignappen,
den dubbelen elleboog, schraapsteen, de moestash, 12 hartkleppen
techniek, rechter been los, knietape, dank hiervoor
- Wesley zijn dubbele salto in de gravelbak leverde hem 9 punten van de jury op en een stretching van het sleutelbeen
- 10 van de 15 Belgen verbeterden hun record. Ivo ging van 50 naar 101 Knetter die gast
- De whatsappgroep is ontploft
- Laat een tank geen interviews geven na 67 uur, hij spreekt nog enkel over dplusdinsdag
- Selectie Amerika volgende jaar is 99% zeker, ik zal Laz ontmoeten.
- Karen haar bijnaam ging van klokske naar crusty koekske, speciaal voor haar raapte ik blaadjes.
-
Ik at ribbekes, pannenkoeken, sandwichkes met kaas en confituur, snoep,
thee, chocovit, dextra, cafeïne shot, soep, pasta, puree, calippo,
koffie, water, cola, ice tea, puddingskes van Christine
- Mijn best onthaalde moppen : stukske vlees, de jager en de beer en de toekomstvoorspelling
- We werden gezamelijk tweede na team Amerika en voor team Australië
De tank has left the building
merci Tine dat ik dat kan beleven.
